Ποιο είναι το άκρον άωτον της βαρεμάρας;

Να κάθεσαι να χαζεύεις μέχρι τελικής πτώσης το φιδάκι για τα κουνούπια, καθώς σβήνει αργά-αργά...

Σιγά μη σας κάνω και Ρέκβιεμ! Παλιοκούνουπα!

 

Τα μισώ! Είναι άθλια, μικρά, ζουζουνιάρικα, αποκρουστικά βαμπιράκια! Απορώ γιατί υπάρχουν! Όσο σκέφτομαι το "Τα πάντα εν σοφία Εποίησε"... προσπαθώ όλο και περισσότερο να βρω πού μπορεί να χρησιμεύουν!

1) Με τσιμπάνε, χώνοντας την προβοσκίδα τους και προκαλώντας ρήξη της συνέχειας του δέρματός μου!
2) Μου παίρνουν το αίμα μου, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΚΑΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ! Αλλά, βέεεβαια!Έχουν το άλλοθι ότι είναι άλογα -το αντίθετο του ένλογα- και ότι το κάνουν στεγνά ορμώμενα από ενστικτώδη ανάγκη για επιβίωση!
3) Με γεμίζουν σημάδια τα οποία είναι και αντιαισθητικά και φαγουριστικά! Μου προξενούν ψυχική οδύνη ΚΑΙ σωματικές βλάβες!
4) ΜΕ ΞΥΠΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ !!!! Να δεχτώ ΟΛΑ τα προηγούμενα, αλλά ΑΥΤΟ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ!!!
5) Δυνητικοί φορείς ελονοσίας και ίσως άλλων ασθενειών!




Γι'αυτό λοιπόν κουνούπια, ήρθε η ώρα να ανταποδώσω τα όσα πέρασα από όταν γεννήθηκα, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΑΣ...

http://www.youtube.com/watch?v=0LWtFf_FZfk  <<<< κλικ! Μην κλικ, αν δεν αντέχετε τις σκληρές εικόνες! Απαραίτητη γονική συναίνεση!

Μια σειρά από ατυχή (ιατρικά και μη) γεγονότα...

*Να ανοίγεις το βατράχι, προσπαθώντας να του βγάλεις την καρδιά (για το αναγκαίο πείραμα) , να μην καταλαβαίνεις τι είναι εκείνο το πράσινο που εξέχει, να το ζουμπάς και να σου πετάγεται η χολή του στην καινούρια μπλούζα που αγόρασες...

*Να πηγαίνεις, με την από πριν λερωμένη μπλούζα, σε μία ομαδική συνάντηση το μεσημέρι, με έναν καθηγητή - για την οποία (και μόνο!) περίμενες από το πρωί στη σχολή- και να σου λέει η γραμματέας ότι κάτι του έτυχε και δυστυχώς έφυγε.

        *Να τρέχεις για να προλάβεις το λεωφορείο, ούσα φορτωμένη με ένα κάρο βιβλία της σχολής (διότι είναι και γκουμούτσες τα συγγράμματά μας)... Να το χάνεις στο τσακ και να πρέπει να περιμένεις 15 (στην καλύτερη των περιπτώσεων) λεπτά.

*Να φτάνεις στο σπίτι και να ψάχνεις άπειρες ώρες τα κλειδιά σε αυτή την τσάντα με τα βιβλία και στην άλλη τσάντα με όοοοολα τα "υπόλοιπα" είδη που κουβαλάμε εμείς τα θηλυκά...(κλασικά)

*Να μπαίνεις τελικά σπίτι με την ψυχή στο στόμα, νιώθοντας ότι το στομάχι σου έχει γίνει αερόστατο που σου πιέζει τους πνεύμονες, από τον κοπανιστό αέρα που το τάισες! Να κάθεσαι να φας με την ησυχία σου ένα ΤΕΛΕΙΟ φαγητό και ΞΑΦΝΙΚΑ να γίνεται μία υπερ-εκτυφλωτική και εκκωφαντική ΕΚΡΗΞΗ στην κολόνα της ΔΕΗ, ακριβώς έξω από το παράθυρο της κουζίνας, όπου κάθεσαι και τρως αμέριμνα. Το πρώτο που σκέφτεσαι : Θα πεθάνω. Το δεύτερο, αφού όλα είναι πλέον οκ: Γαμώτο! Πάλι μου κόπηκε η όρεξη!!!

*Μην έχοντας απολαύσει το φαγητό λόγω της έκρηξης, να κάθεσαι στον καναπέ για να δεις τηλεόραση και να συνειδητοποιείς το "τρίτον" της προαναφερθείσας έκρηξης : πάλι κόπηκε το ρεύμα...

*Να ανοίγεις το ψυγείο και να βλέπεις ότι έχει μείνει ένα μόνο μικρό παγωτίνι στην κατάψυξη, από ένα ολόκληρο κουτί που είχες αγοράσει... Να συμβιβάζεσαι και να το παίρνεις να το φας. Και ενώ δεν έχεις προλάβει ΚΑΝ να το απολαύσεις, να σου σπάει και να πέφτει κάτω!!!

*Τι; Θέλετε κι άλλο; Δεν άντεξα μετά! Παραδόθηκα... Πήγα για ύπνο!

Αρκουδο - γιατρός... Dude! Seriously ??

                                        

Δεν ξέρω αν πήρε το αυτί σας για ένα πρόγραμμα που διεξάγεται από την HelMSIC και αφορά τους νέους φοιτητές ιατρικής που δείχνουν ένα ενδιαφέρον στην παιδιατρική...

Με λίγα λόγια, επιτρέψτε μου να σας πω περί τίνος πρόκειται, προτού περάσω στο ψητό:
Οι φοιτητές ιατρικής θα παρακολουθήσουν πρώτα ένα σεμινάριο με παιδοψυχίατρο, ώστε να εκπαιδευτούν.

Για ποιο πράγμα;

 Για να είναι σε θέση να γνωρίζουν πώς να προσεγγίζουν, ως γιατροί, τα μικρά παιδιά και να τα βοηθούν να ξεπερνούν τις όποιες φοβίες τους απέναντι στην "άσπρη ρόμπα" του γιατρού.

Δε σταματάει όμως εκεί! Tην επόμενη μέρα θα επισκεφτούν ένα νηπιαγωγείο, για να εφαρμόσουν στην πράξη τα όσα έμαθαν στο σεμινάριο.. 

Εκεί, λοιπόν, το κάθε παιδάκι θα έχει φέρει μαζί του το "άρρωστο" αγαπημένο του "ζωάκι"-κούκλα και εμείς θα πρέπει να το γιατρέψουμε...

Ωραία μέχρι εδώ...;

Υπέρλαμπρα!                    

Με τούτα και με κείνα, που λέτε, δήλωσα κι εγώ (κατ'ενθουσιασμένη) συμμετοχή και βιάστηκα να το μοιραστώ με τους φίλους μου, οι οποίοι είναι φοιτητές τόσο της ίδιας όσο και άλλων σχολών... Ακούστε τι μου είπαν...!

-Μόλις σε πλησιάσει το παιδάκι με το ζωάκι του, να πεις "ΑΑΑ χρειάζεται επειγόντως χειρουργείο" και να αρχίζεις να το ξεκοιλιάζεις επιτόπου!

-Όταν πιάσεις στα χέρια σου το αρκουδάκι, να πεις με ύφος σοβαρό "Λυπάμαι. Δε μπορώ να κάνω τίποτα. Έχει-δεν έχει 3 μέρες" !

-Να του κάνεις απινιδισμό (μίνι ηλεκτροσοκ).

-Να του κάνεις πρωκτοσκόπηση.

Και μετά λένε ότι έχω ΕΓΩ ψυχολογικά!

Ρομπέν των Δασών - τα χρόνια της νιότης (μου)

Έπρεπε να φτάσω τέλη δημοτικού, για να συνειδητοποιήσω ότι ο εν λόγω κύριος (που εγώ τον έμαθα ως μία αξιολάτρευτη αλεπού της Disney) δεν ονομάζεται " Ρομπέντον Δασόν" ...

Σε αυτό, φυσικά, συνέβαλε και η γλωσσομάθειά μου, καθ'ότι ετύγχανε εκείνη την περίοδο να μελετάμε το λογοτεχνικό βιβλίο "Robin Hood" στην τάξη των αγγλικών!

 Το βιβλίο αυτό με βοήθησε, επίσης, να καταλάβω, αν μη τι άλλο, ότι ο ομορφούλης Ρομπέν το αλεπουδάκι, ήταν στην αυθεντική ιστορία ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
(που φυσικά τον πήρε η Disney και του άλλαξε τα φώτα, όπως με τόσες και τόσες γνωστές ιστορίες- βλ. Παναγία των Παρισίων)

Σοκ!

  Επίσης, από την έκδοση της Disney, έμαθα και την άλλη έννοια της λέξης "παραμάνα"... Εγώ μέχρι τότε, ήξερα την παραμάνα που μου έβαζε η μαμά μερικές φορές σε κανένα ρούχο, άντε και σε κανένα πανωσέντονο όταν ήθελε να το συγκρατήσει με την κουβέρτα που με σκέπαζε...
 Αλλά την παραμάνα ως "γυναίκα που φροντίζει τα παιδιά" μού την έμαθε η Disney με την ιστορία του Ρομπέν των Δασών...!
(Αναφέρομαι,, βεβαίως βεβαίως, στην παραμάνα της Maid Marian που ερωτεύτηκε ο Ρομπέν- για όσους έχετε δει την ταινία! :P )

Ανατομία για μία ακόμη φορά - Ο Κατρίτσης και Παπαδόπουλος τονίζουν τα...

... σύμφωνα!

Προσέξτε το τονισμένο "ρ" στη μέση...

...καθώς και το τονισμένο "ς"      

"Ε και;! Ένα απλό τυπογραφικό λάθος, όπως τόσα και τόσα που υπάρχουν σε κάθε βιβλίο!", θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος!

Ναι, αλλά, για ξανασκεφτείτε το...!

Ας προσπαθήσουμε, γράφοντας στον υπολογιστή να τονίσουμε ένα σύμφωνο...
Για πάμε...Πατάμε πρώτα το "shift" και το πλήκτρο του τόνου και στη συνέχεια το ΣΥΜΦΩΝΟ που θέλουμε να τονίσουμε... Ας δοκιμάσουμε με το "ρ"...

Αποτέλεσμα: ¨ρ

Ας δοκιμάσουμε και με το ς

Αποτέλεσμα: ¨ς

κ.ο.κ με τα υπόλοιπα σύμφωνα!

Το συμπέρασμα είναι ότι στον ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ δεν τονίζονται τα σύμφωνα! Ένα το κρατούμενο.
Δύο τα κρατούμενα: έμαθα από έγκυρες πηγές ότι παλιά στις ΓΡΑΦΟΜΗΧΑΝΕΣ (που ήταν πιο χαζές από τους τωρινούς υπολογιστές) μπορούσες να πατήσεις το πλήκτρο του τόνου (όπως και τώρα) και μετά ένα γράμμα, και ο τόνος να εμφανιστεί, σε κάθε περίπτωση, πάνω από το γράμμα που πάτησες... Επομένως, μπορούσε να τονιστεί ΚΑΙ σύμφωνο αν δεν το έπαιρνε χαμπάρι ο δακτυλογράφος...

Άρα, η αηδιαστική μου παρατηρητικότητα και βαρεμάρα με έκαναν να συμπεράνω, βασιζόμενη σε  αυτό το απλό εύρημα, ότι το εν λόγω βιβλίο ανατομικής, όχι μόνο γράφτηκε σε γραφομηχανή (λογικό γιατί είναι πολύ παλιό), αλλά και η όποια διόρθωση έγινε (ώστε να γράφουν " νέα έκδοση 2002 κτλ κτλ") δεν πέρασε καν από υπολογιστή...

Αυτά που λέτε... Χαιρετίσματα στον παγωμένο βορρά και στους φίλους μας από το ανεξάρτητο!

Ηθικό δίδαγμα: Μην έχετε πηγές που ξέρουν από γραφομηχανή. Μην είστε παρατηρητικοί. Μη θέλετε να σκαλίζετε το κάθε τι. Μη διαβάζετε ελεεινά σχολαστικά ανατομία.
Δε βλέπετε πού κατάντησα;...

Κάτσε και μέτρα! - Διαβάζοντας Ανατομία (για μία ακόμη φορά...)

Κάτσε και μέεεετρα
πόσες σελιιιίδες
έχω να βγάλω "απ'έξω" εγώ!
Φυυσιολογίιια, Ανατομίιια
και άλλα πόσα ακόμα, απορώ!


Κάτσε και μέεεετρα
όλες τις σχεέσεις
που έχουν τα έντερα μες στην κοιλιά!
Κι άλλες εικόοονες, κι άλλες βελόοονες!
Αχ, στο στομάχι νιώθω τώρα μια θηλιά!







Εμπνευσμένο από : http://www.youtube.com/watch?v=QS0AKfe9Fiw  ...






                                              ...  και φυσικά από :      .






Εξαιρετικά αφιερωμένο...
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι (γιατροί)...

Σήμερα, ο Πρόεδρος Δημοκρατίας...

... έκανε την εμφάνισή του στη συνάντησή του με τον κ. Παπαδήμο, μασώντας τσίχλα.

Μετά από αυτό, περιμένω να αυξηθεί η ανεκτικότητα των καθηγητών σε μαθητές που συμπεριφέρονται τοιουτοτρόπως.





(Αν βρω και οπτικοακουστικές αποδείξεις, θα τις ανεβάσω ευθύς αμέσως!)

Τι λέει ένας άνδρας καθηγητής ανατομίας σε μία γυναίκα καθηγήτρια ανατομίας;

... Και εκεί που έχουμε μαζευτεί, πριν το μάθημα, για απορίες στην καθηγήτρια, εμφανίζεται από το πουθενά ο καθηγητήηης...και της πιάνει την κουβέντααα....και για ακόμα μία φορά μας ΚΛΕΒΕΙ τη σειρά προτεραιότητας και φυσικά μένουμε πάλι με απορίες...
... Και εκεί που περιμένουμε να τελειώσει η συζήτησή τους, ο καθηγητής λέει με χαμόγελο στην καθηγήτρια:

 "Τι θα κάνεις σήμερα;"

"Ωπ ωπ ", σκεφτόμαστε, "εδώ υπάρχει ψωμί!!"

Αλληλοκοιταζόμαστε με νόημα, σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο (πιστεύω κι εσείς), και περιμένουμε με κομμένη την ανάσα την απάντηση της καθηγήτριας...

...Mετάα από λίγα δευτερόλεπτα παγωμάραας...... η καθηγήτρια απαντάει:

"Λίγο αναπνευστικό και λίγο πεπτικό θα τους κάνω σήμερα"

Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ...

1) Ξενέρωτη απάντηση (κλασική μεταξύ γιατρών) ;
2) Υπερφαντασιόπληκτοι (είμαι και λεξιπλάστισσα) φοιτητές που τους έχει πιάσει η άνοιξη;
3) Χυλόπιτα;
4)...Ή απλά προσπάθεια της καθηγήτριας να ξεφύγει από τα περίεργα βλέμματα και αυτιά μας;

(Μπορείτε να πείτε τη γνώμη σας είτε με σχόλιο, είτε απαντώντας στην ανοιχτή δημοσκόπηση, στα δεξιά της σελίδας! )